Tuesday 31 July 2012

වැස්සකට ඉඩ ඇතත් - නන්දා මාලිනී


(23 වැනි ප්‍රේමකීර්ති අනුස්මරණ දිනය අදයි (2012.07.31). මීට වසර තුනකට පෙර බන්ධුල නානායක්කාරවසම් මහතා විසින් දිවයිනට ලියන ලද ලිපියක් උපුටා දක්වනු කැමැත්තෙමු.)

මහාචාර්ය සුනිල් ආරියරත්නයන්ගේ, නුගේගොඩ තිලක උයනේ නිවසට මා ගියේ, එහි සිට හෝමාගම මළ ගෙදරට යන්නට වික්‌ටර් රත්නායකයන් ඇතුළු පිරිස එන නිසාය. 

පාරෙන් මඳක්‌ පහත පිහිටි "කුඩා නිවසේ" "කුඩා මිනිසා" වැතිර සිටියේය. හෝමාගමින් තවත් දුරක්‌ ඇතුළට ගිය විට, හදාගෙන යන අප්‍රකට නිවසේ, රසික ගායක පරම්පරාවක්‌ හැදූ සුප්‍රකට රචකයා සදහටම නිදිවනම සිටියේය.

හය හතර නොතේරුණු බිලිඳු පුතු සිය පියාගේ ගීයක්‌ සේ සරළව, මුත් හැඟීම්බරව සිටියේ. මට ඔහු දුටුවිට සිහිවූයේ පුතෙකු ගැන ඔහු ලියූ ගීයක්‌ නොව, තම දියණිය "සුරංගී" ගැන, ඇගේ කනට තෝඩු දමන දින කන්පෙති විදීමෙන් ඇතිවන වේදනාව ගැන, සැසැළී ඇගේ පියා ලියූ ගීයය. මුතු බෙල්ලාගේ මුතුව ගැන ලියන්නට ගොස්‌ ඔහු නතර වන්නේ

"කනට තෝඩු පළඳවනා
කන්පෙති කටුවෙන් විදිනා
දවසක්‌ එන බව හැඟුනා
තාත්තාට දුක හිතුනා" තැනිනි.

ඉතා රළුවට, ගොරෝසුවට පෙනෙන මේ මිනිසා ලියන දැ රෝසමලක පෙති මෙන් මොළකැටි වූයේ කෙසේද? 

නිතර සිනා නොවෙන, ගුප්ත මුහුණක්‌ ඇති ඔහු ලියන "පාන්කිරිත්තා" හෝ "ජැක්‌ ඇන්ඩ් ජිල්" ගීතයෙන් හිනා ලියලමින් බෝ වන්නේ කෙසේද?

ආදරය ගැන කිසිත් නොදන්නෙකු සේ සිටින ඔහු කුරුල්ලන්ට ගී, ඔබේ දෙතොල් පෙති ලිහී, තරුඅත්අකුරින්, ආදරණීය නේරංජනා, කෙදිනද කුඩු, රැලකින් තනිවී වැනි ගීත ලියන්නේ කෙසේද?

පන්සිල් නොගන්නා, හැම පෝයට තියා වෙසක්‌ පෝයට හෝ සාම්ප්‍රදායිකව පන්සල් නොයන්නා, සමිඳුපාමුල. දෙව්රම් වෙහෙරේ, නිවන් දුටු හිමි, අමාදහර වැනි බැතිබර ගී ලියන්නේ කෙසේද?

සැබවින්ම, ඉඳුරාම, ඉතාමත් කෙටි කාලයකදි ඔහු නොලියුවක්‌ නැති තරම්. බෝඩ්ගසා නව අත්හදාබැලීම් කළා යෑයි නොකීවාට, සඳට අහස ආදරේදෝ (වික්‌ටර් සුජාතා), කුදිරකාරම්මා (වික්‌ටර් සුජාතා) කුණ්‌ඩුමනී (ෆේ‍රඩී සිල්වා) පුංචිහාමු (වික්‌ටර්) තනිතරුවේ වැනි ගීත රැසකින් හේ අමුතු අමුතු දැ කළේය.

මා මුලින්ම ඔහු දුටුවේ 1980 පෙබරවාරි මාසයේ, මාතර රුහුණු සේවය පිහිටා තිබූ විෙ-සිංහ වලව්වේදීය. "බයිසිකල් පද්දනවා" කීවාට කාර් එකක "පද්දවන්න" යෑයි අපි නොකියමු. මා රුහුණු සේවයට යන විට කාර්යාල වේලාව නිමව සවස 6.00 පමණ වී තිබුණි. පැරණි විසල් බොනට්‌ටුවක්‌ ඇති "පොන්ටියෑක්‌" කාර් එකක පාතාක බොනට්‌ටුවේ දිග ඇදී, මී අඹ ගෙඩියක්‌ සූප්පු කරමින් "කුඩා මිනිසා" "මාව පද්දවපන්" යෑයි රථයේ රියදුරු අසුනේ සිටි සගයාට බෙල්ල ඇතුලට දමා කෑ ගසා කියා යළි බොනට්‌ටුවේ හාන්සි විය.

මාතර, රුහුණු සේවය අද්දර, පඹුරනට යන පාරේ. කුමාරතුංග මාවතේ යනෙන සියල්ලෝම මේ "කාර් පැද්දීම" බලා සිනාසුනහ.

"අද එයා සම්බවෙන්න බෑ. හෙට උදේ ඔෆිස්‌ එකට එන්න..." මා ඔහු හමුවට ආ අවශ්‍යතාව දැනගත් අයකු කීයේය.

පසුදා පාන්දර රුහුණු සේවයට ගිය විට එහි "කටහඬ පරීක්‌ෂණයට සෙනග පැමිණ සිටියහ. මම ඔහු හමුවීමි. මගේ කවි පොතේ කවි 5 ක්‌ කියා වූ ඔහු පසුවදන ලියන්නට පටන් ගත්තේය.

"තව කවි 35 ක්‌ තියෙනවා..." ම කීවෙමි. 

"මේ ඇති" ඔහු සැරෙන් කීය.

ඔහු අපූරු පසුවදනක්‌ ලියා

"උඔට කතා කරන්න පුළුවන්ද බය නැතුව, මයික්‌ එකක්‌ ළඟ?"

"මම විවාද කණ්‌ඩායමේ එහෙම ඉන්නවා" Aමාසඑසදබ සඳහා පැමිණි මිතුරන්ට මා කීවේ ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්‌ හමුවීමට ආවා කියාය. දැන් ඔහු මාවත් කටහඬ පරීක්‌ෂණයට දමන්නට සූදානමිනි.

මා කිසිත් නොදැන රුහුණු සේවයට පැමිණියත්, යාළුවන් නොමනා දෙයක්‌ හිතාද? සිතන්නට වෙලා නැත. මගේ කොලරයෙන් ඇදගෙන ඔහු ගියේ ,ධභ AෂR, යෑයි රතුපාටින් ලයිට්‌ දමා තිබූ දොර ළඟටය. ස්‌ටුඩියෝවේ දොර ඇරියේ මොන වීරයාදැයි කියා බලන්නට කටහඬ පරීක්‌ෂණය භාරව සිටි හේමජිත් ප්‍රනාන්දු මහතා දොර ළඟට ආවේය.

"මූට මොනව හරි පුළුවන් එකෙක්‌ වැඩක්‌ ගනිං, යන්නං..."

මාව මැදිරියට තල්ලු කර දැමූ ඔහු දොර වසා අතුරුදන් වුනි. කටහඬ පරීක්‌ෂණයෙන් තේරී එදාම රුහුණු සේවයේ සවස "සැඳෑමිහිර" සජීවී වැඩ සටහනේ නිවේදන සඳහා තෝරා ගත්තා යෑයි කියා යන්නට, තුති පුදන්නට ඔහු සෙවූ මුත් සොයාගත නොහැකි විය.

දිගින් දිගටම කොළඹදී උත්සවවලදී, රූපවාහිනියේදී, බස්‌රියේදී හමුවූවද ඔහු නාඳුනන්නෙක්‌ ලෙසම සිටියේය. සැමදා මා හිනාහෙන මුත් ඔහු මාව ගණන් නොගන්නා නිසාත්, මා හඳුනාගන්නට බැරිව ඇතැයි ද කියා සිතා, සුනිල් ආරියරත්නයන්ගේ පොත් දොරට වැඩුමක නන්දා මාලනියගේ ගායනයක්‌ සඳහා නිවේදන කටයුත්තෙන් වේදිකාවෙන් බැස එනවිට මුහුණට මුහුණ හමුවූ විට අහක බලාගෙන ගියෙමි. එක්‌වරම මා පසෙකට ඇද බඩට ඉතා වැරෙන් පහරක්‌ ගසා කොහේද යකෝ අහක බලන් යන්නෙ? ගාල්ලෙ ඉඳන්ද මාතර ඉඳන්ද පාත් වුණේ" යෑයි අවට සිටියවුන්ද හිනස්‌සමින් ගිගිරීය.

එතුවක්‌ මා දුටු විට නාඳුනන සේ අහක බැලූ මගේ සෑම සිනාවක්‌ම මවෙත ආපසු එවූ ඔහු එකම එක වරක්‌ මා අහක බැලූ විට, පෙර සියලු හමුවීම්හි "හඳුනාගැනීම්" සර්වප්‍රකාරයෙන්ම සනාථ කළේ එලෙසටය.

ඔහු මහ පුදුම මිනිසෙකි. කටහඬ, උදැසනක්‌ සේ පිරිසිදු පැහැදිලි, අකිලිටි, තියුණු ඒකකි. ඔහුගේ ගී හෝ කවි හෝ පිටපත් ලිවීම අතිශය රමණීය විය. "අඳුන" වැනි බුද්ධියට අතවනන විචාරාත්මක විසිතුරු වැඩසටහන් මෙන්ම "සම්පත් සාදය" වැනි වාණිජ වැඩසටහන්ද ඔහු ඉදිරිපත් කළේ අන්ත දෙකක වැඩ සටහන් ලෙසින් නොවේ. අද මෙන් විවිධ ප්‍රසංග හා දොරට වැඩුම් හෝ දැවැන්ත උළෙල යන්හි පිටපත් ලියා නිවේදකට දිය යුතු නොවේ. ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්‌ට අවශ්‍ය වන්නේ මයික්‍රෆොaනය පමණකි. "අකුරක්‌" ලියූ කොලයක්‌ අතේ නැතිව ඔහු "අකුරට" වැඩ සටහන විශිෂ්ටව නිමා කරන්නෙකි.

"සිතින් මා නොසැලී", "සමනලයා මල හා ළමයා" වැනි ගීතවල තනුව ලා ලා ලා ලෙස ස්‌ටැන්ලි පීරිස්‌ හා සරත් ද අල්විස්‌ කියද්දී විනාඩියෙන් වචන ඇමිනුවේ ඔහුය. මා එක්‌කලා අමනාප වී දබර, දූගෙ තාත්තා එන්නේ නෑ ගෙදර" වැනි ගීතවලින් ඔහු ඒ ඉරණමට ලක්‌ නොවූවන් පවා හැඬවූ අතර, ඒ නපුරු තාත්තලා කීයක්‌ නම් යළි ගෙදර එන්නට ඇත්ද?

"ස" ප්‍රසංගයට ගොස්‌, නැගෙනහිර වෙරළේ සැඳෑවේ වික්‌ටර් රත්නායකයන් හා සපිරිවර සමඟ සිටි දවසක "තනි තරුවේ" "තනිතරුවේ" කියන අහසට කෑ ගසමින් ප්‍රේමකීර්ති සිටි මොහොතක වෙරළේ ලියා, පසුව එය දියෙන් වැකුණු විට පුංචි කරදහියක ලියූ "තනි තරුවේ" ගීතය සේම, අත්තිඩියේ, ගොම්මනේ මාළු බාමින් දයා විෙ-සේකර, වික්‌ටර් ඇතුළු සහෘදයන් සමඟ සිටිද්දී ඝන අඳුරේ, සගයන්ගෙන් ඉල්ලාගත් ෆොaඒසස්‌ සිගරැට්‌ටුව තදින් උරා ඇති කරගත් එළියෙන් පුංචි තුන්ඩුවක තත්පර ගණනින් ලියූ ප්‍රේම පරාදීසේ ගීය මෙන්ම ටයිප් රයිටරයේම එක්‌වනම ටයිප් කර මර්වින් පෙරේරාට දුන් "ජීවිතයම මහ පාළුගෙයක්‌" වැනි ගී විශ්මිත පබැඳුම් නොවේද?

1989 ජූලි 30 වැනිදාට මම යළිත් ඔබ හා හඬමින්ම සිටියෙමි. නිදි වැරූ, කළුවූ නළලින් වික්‌ටර් අයියා දෑසින්, පැමිණෙන්න හා කතා කරයි. මාලනී බුලත්සිංහල කඩා වැටෙන කඳුළු සඟවන්නට නිරර්ථක වෙහෙසක යෙදුනේය. කලා භවනේ යෝධ බිත්ති දිගට ඔහුගේ කුඩා දේහය ඇදී, විශාල වී, විකෘති වී මට සිහිනයෙන් මෙන් පෙනේ. බියවැදී හිඳ, පියවි සිහියට එන්නට රෝහණ හෝ කුලේ අයියා ළඟට යමි. ධර්මසිරි ගමගේ මහතා කිසිවක්‌ සිදු නොවුන සේ තද කරගත් හැඟුමින් යම් යම් කටයුතු වල යෙදෙයි.

කලාභවනේ සිට බොරැලල් කනත්ත දක්‌වා යන්නට අවමඟුල් පෙරහැර පටන් ගනියි. ඉතා සෙමෙන් ඇදෙන පෙරහැර තුළ මට දැඩි නොඉවසිලි ගති ඇති වෙයි. හිමින් යන්නට බැරි වේ. විවිධ මතක මා හිත හූරාගෙන පුපුරුවන්නට එයි. බිමට නැමූ සෝබර මුහුණින්, කලාකරුවෝ, රසිකයෝ, විද්වත්තු කලාභවනේ සිට බොරැල්ලට ඉබි ගමනේ පෙරහැරේ යති.

"තුවක්‌කුවක්‌ විතරවත් උස නැති මුත් මහා වැඩ කළ, මේ පුංචි මිනිසාට, තුවක්‌කුවෙන් වෙඩි තිබ්බේ ඇයි?"

දෙසුම පවත්වන සහෝදර ගීත රචක සුනිල් ආරියරත්න අසයි.

චිතකයට ගිනි තබන්නට පෙර ප්‍රේමකීර්ති කටහඬ ඇසේ. "කොළඹ 7, ටොරින්ටන් චතුරස්‍රයේ, ශ්‍රී ලංකා ගුවන් විදුලි සංස්‌ථාවේ පදිංචි සමරවීර මුදලිගේ දොන් ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්‌ විසිනි...."

ඒ සැරිසර සමාප්ති කථනයයි.

ඉන් අනතුරුව චිතකය ඇවිලී දුම් අහසට නැගෙද්දී, ප්‍රේමකීර්ති ලියූ වික්‌ටර් ගැයූ "ප්‍රියේ ඔබම උපනුපන් ජාති හමුවේවා..." ගීතය හිත් පාරවමින් දෝංකාර දෙයි.

"පුංචි කුහුඹුවන්ටත් තියේ උන් හෙවනැල්ල".

"බිඳී ගිය මුත් බඳුන් අතින් දිය බොනු හැකිය."

ඔහු එසේ ලීවාට, අතින් දිය බොනු හැකි යෑයි කීවාට, ඒ ධර්මතාවය ඔහුට යෙදිය නොහැකිය. ප්‍රේමය, කීර්තිය ඉතිරි කොට ද අල්විස්‌ සමුගෙනය.

- බන්ධුල නානායක්‌කාරවසම්

(2009 ජූලි මස 26 දින පල වූ දිවයින පුවත්පතින් උපුටා ගත්තකි.)

වැස්සකට ඉඩ ඇතත් අහස් කුස දස අතම
හිරුට එපමණ කුමට පුංචි පෙදෙසක් ඇතිය
සිනාසී සිනාසී දෙතොල් ඉරි තැළෙද්දී
අඬන්නට මිසක වෙන කුමකටද නෙතු අපට

පුංචි කුහුඹුවන්ටත් තියේ උන් හෙවනැල්ල
බිඳී ගියමුත් බඳුන් අතින් දිය බොනු හැකිය
ඔබට මා මටද ඔබ හමුවුනෝතින්
සිනාසෙමු අතීතෙට යම් දිනක අප දෙදෙන

සයුර ගොඩ එන තුරා කඳු මුදුන් ඇත උසට
ගලන ගඟ නැවැත්වූ තැනින් ගම යට නොවෙද
ඔබට මා මටද ඔබ හමුවුනෝතින්
සිනාසෙමු අතීතෙට යම් දිනක අප දෙදෙන

පද: ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්
තනු: එච්.එම්.ජයවර්ධන
හඬ: නන්දා මාලිනී

Audio: http://www.mediafire.com/?3ngxf033hjht9th
Video: http://www.youtube.com/watch?v=HQ-lMKcBdAw

(මෙම ගීතය පිළිබඳව හා ප්‍රේමකීර්ති කලාකරුවාණන් පිලිබඳ ඔබ දන්නා දේ සහ ඔබට හැඟෙන දේ අප සමඟ බෙදාගන්න.)

ආදර හැඟුම් - පණ්ඩිත් අමරදේව


ආචාර්ය පණ්ඩිත් අමරදේව ශූරීන් විසින් ගායනා කරන ලද , සෝමදාස ඇල්විටිගල මහතා සංගීතවත් කරන ලද "ආදර හැඟුම්"කියන ගීතය මම හිතන්නෙ හැමෝම අහල ඇති. මෙම ගීතය හැදුනෙ කොහොමද ඒ අත් දැකීම රචකයාට ලැබුන විදය හිතනකොටත් පුදුමයි. හොදයි මෙන්න මේකයි කතාව.

අපේ මේ ගීය රචනා කරපු දයානන්ද ගුණවර්ධන මහතා දීර්ඝ කාලයක ප්‍රේම සම්බන්ධකින් අනතුරුව විවාහ වෙන්න සූදානම් උනා. විවාහ දිනයේ විවාහ උත්සව කටයුතු වලින් පස්සෙ මනාල යුවල සුභ මොහොතන් ගියා හනිමූන් එක ගතකරන්න තානායමට. දැන් මම ඔයාලගෙන් ඇහුවොත් මොකටද හනිමූන් එක ගතකරන්නෙ... ඇයි තානායමට යන්නෙ කියල අපේ එළකිරි යාළුවො කියයි සස්ලිට්ට පිස්සු හැදිල කියල... ඒත් මම ආයෙත් අහනව ඇයි හනිමූන් එක ගත කරන්න යන්නෙ කියල... මොකද දන්නවද යාළුවේ හනිමූන් එක ගතකරන්න ගියපු අපේ මේ ගීත රචකය හනිමූන් එක පැත්තක තියල කරල තියෙන්නෙ මේ ගීතය ලියපු එක. අන්න ඒවගේ පුදුම විදියේ කලාකරුවො ටිකක් තමයි අපිට අතීතයේ සිටියෙ. මධු සමය ගතකරන මොහොතේ එතුමා ලියපු ගීතය තමා මේ ආදර හැගුම් කියන ගීතය. අපි නම් ලියයි ගීත නේද යාළුවනේ...........?

දැන් මම කියන්නෙ සින්දුව ලියපු විදිය... ඉතින් තානයමට ගියපු මේ යුවල ඇදුම් මාරුකරගන්න සූදානම් උනා. හොටෙල් එකට ගිහින් මංගල ඇඳුම් ඉවත් කරල මනාලිය බොහොම සැහැල්ලු ඇඳුමකින් සැරසිලා ඉන්නවලු. අපේ මේ ගීත රචක මහත්මයත් බැලුවලු පොඩි වොශ් එකක් දාගන්න. අනේ බලනකොට එයාගේ ඇඳුම් බෑග් එක නැතිලු, අමතකවෙලා දාල ඇවිත්. හරිවැඩේ..... දැන් ඉතින් මොනව කරන්නද අර මංගල ඇඳුම පිටින්ම දයානන්ද මහත්තයා පු‍ටුවක වාඩිවෙලා ඉන්නවා. මනාලිය ඇඳට වෙලා බලාගෙන ඉන්නවා. මෙහෙම ඉන්න ගමන් දයානන්ද මහත්තයා තමන්ගෙ මනාලියගෙ හැසිරීම නිරීක්ශනය කරනවා ඒ වගේම මනාලියගේ සිතුවිලි මොනවගේද කියල තේරුම් ගන්නත් බලනවා. ඔන්න ඔහොම ඉන්නකොට තමයි මේ ගීතය ලියවෙන්නෙ.

ආදර හැඟුම්//
නුපුරුදුයි මට නුපුරුදුයි
ඒ හැඟුම් ආදර හැඟුම්
කිති කවයි හද කිති කවයි
ඒ හැඟුම් ආදර හැඟුම්.........

මේ කොටසින් කියන්නෙ මෙහෙම තැන් දෙකකට වෙලා ඉන්න, ඇස් වලින් කතා කරන වැඩ අපි කවදාවත් කෙල් නෑ නේ. අපිට කරන්න අවශ්‍ය උනෙත් නෑ. නමුත් මොනව කරන්නද ඔයා ඔතන මම මංගල ඇදුම පිටින් මෙතන. දැන් තමා ඔයා ඇස්වලින් මාව අමතනව මට පේන්නෙ. ඒත් මට ඒව නුහුරුයි. ඔයා කවදාවත් මට ඇස් වලින් අමතල නෑ. මගේ හිතට ගතට මොනවදෝ වේනව.

සැදෑ අඳුරේ සැලෙන තරු එළි
මගේ හද තුල කරයි විමසිලි
නැගෙන ගණදුර වඩයි සිතුවිලි
මේ මගුල් රෑ බි‍ඳෙයි ඉවසිලි...........

මනාලියගේ ඇස් අදුරේ දිලෙන තරු වලටයි උපමා කරන්නෙ. තරු කතා කරනව ඇයි මගේ ලගට නොඑන්නෙ කියල. ඒ කියන්නෙ බිරිද ඇස් වලින් ආයාචනා කරනව. රාත්‍රිය එන්න එන්නම වැඩිවෙනව, හැගීම් උද්දීපනය වෙනව.... ඉවසන්න අමාරුයි ඒත් ඉතින් අමාරුවෙන් හරි ඉවසනව ඇරෙන්න වෙන මොනව කරන්නද? කියල හිතල රචකය උත්සාහ කරනව මංගල ඇදුම පිටින්ම එතෙනට වෙලා ඉන්න.

කිමද ඔබ මල් කුමරියන්නේ
පෙතිවිදා සතුටින් නො ඉන්නෙ
රහස නැතිවද මං නොදන්නෙ
තුරුලෙ බඹරුන් නොවෙද ඉන්නෙ.........

දෙවන අන්තරා කොටසේදී තම මනාලියගේ නෝක්කාඩු ස්වරූපය විස්තර කරන්නෙ. ඇය සතුටින් නොසිටින බව "කිමද ඔබ මල් කුමරියන්නේ පෙතිවිදා සතුටින් නො ඉන්නෙ" යන පදයෙන් කියවෙනවා. මධුසමය දවසෙ මනාලියගෙ මුහුණ එන්න එන්නම කණගාටු මුහුණුවරක් ගන්නව. කණගාටුනොවී කෙහොමද? ඉතින් අපේ මේ ගීත රචක දයානන්ද ගුණවර්ධන මහතා ඒ විදියට මනාලියගෙ මුහුණ සෝකබරිත වෙන්න හේතුව දන්නවා. අමුතුවෙන් කියන්න ඕන නෑනේ... හේතුව තමයි ඈ වෙතට නොපැමිණීම. ඔහු මෙය ගීයෙන් මෙසේ විස්තර කරනවා. "රහස නැතිවද මං නොදන්නෙ තුරුලෙ බඹරුන් නොවෙද ඉන්නෙ".

(උපුටා ගැනීම elakiri.com හි sasliit ගෙනි.)

ආදර හැඟුම් ආදර හැඟුම්
නුපුරුදුයි මට නුපුරුදුයි ඒ හැඟුම්
ආදර හැඟුම් ආදර හැඟුම්
කිතිකවයි හද කිතිකවයි ඒ හැඟුම්
ආදර හැඟුම් ආදර හැඟුම්
ආදර හැඟුම්

සැඳෑ අඳුරේ සැලෙන තරු එළි
මගේ හද තුළ කරයි විමසිලි
නැගෙන ගනඳුර වඩයි සිතුවිලි
මේ මඟුල් රෑ බිඳෙයි ඉවසිලි

කිමද මල් කුමරියන්නේ
පෙති විදා සතුටින් නොඉන්නේ
රහස නැතිවද මං නොදන්නේ
තුරුලෙ බමරුන් නොවෙද ඉන්නේ

පද: දයානන්ද ගුණවර්ධන
තනු: සෝමදාස ඇල්විටිගල
හඬ: පණ්ඩිත් අමරදේව

Audio: http://www.mediafire.com/?7s1zq30s686jd64
Video: http://www.youtube.com/watch?v=c8-cb5Yrt-o

(මෙම ගීතය පිළිබඳව පිළිබඳව ඔබ දන්නා දේ සහ ඔබට හැඟෙන දේ අප සමඟ බෙදාගන්න. )

හීනයක් වගේ ඔබ ආවා - අමල් පෙරේරා


ශ්‍රී ලාංකීය සංගීත ක්‍ෂේත්‍රය මී අඹ උයනක්‌ නම් ඒ මී අඹ උයනේ හටගත් රසවත් ඵලයක්‌ ලෙස දයාබර සංගීතවේදී මර්වින් පෙරේරා සඳහන් කළ හැකිය. මා සනසා මා නලවා නමින් ඔහු ගැයුවද අප සනසා අප නලවා අපට සදාදරණීය මිහිරක්‌ ගෙනදුන් මිහිරිතම සංගීතවේදියෙකි. අද ඔහු නිහඬය. ඉතිරිව ඇත්තේ යුගයෙන් යුගයට පවතින නිර්මාණ ගොන්නත් තාරුණ්‍යයට කතා කරන ඒ ශේ්‍රෂ්ඨයා බිහිකළ මේ හඬත්ය. 

මල් පිට මල් සැලෙන දිගු මාවතේ
දිය මත පිය නගමින් හිනැහෙන නුඹේ

අද අප කතා කරනුයේ මේ හඬ ගැනය. අමල් සැබවින්ම පිය පුතු දායාදයෙන් අපට ලැබුණු ආන්දෝලනාත්මක චරිතයකි. මර්වින් ගේ සොඳුරු හඬ අහිමිව වසරක්‌ යන්නට මත්තෙන් අමල් ලබාගත් වසරේ හොඳම ටෙලි නාට්‍ය ගායක (සමනලුන්ට වෙඩි තියන්න ටෙලි නාට්‍යයේ තේමා ගීතය) සම්මානය නිසා ඔහු ගැන කතා නොකරම බැරිය. අමල් පෙරේරා රසික ඔබට හඬ අවදි කළේ මෙලෙසිනි. 

ටික කලක්‌ නිහඬව සිට ඔබ ලැබූ සම්මානය ගැන කතා කළොත් ?

ඒ ගැන නම් කතා කරන්න දෙයක්‌ නැහැ. මොකද මම නොදැනුවත්වම මට ලැබුණු සම්මානයක්‌. හැබැයි සම්මාන ලබාගැනීමේ අරමුණින් නිර්මාණ ඉදිරිපත් කරන්නේ නැහැ. එක පැත්තකින් දුකතුත් තිබෙනවා. මේ සම්මානයේ සැබෑ හිමිකරු වන මගේ පියා ජීවතුන් අතර නැති නිසා. මට මගේ තාත්තා ළඟින්වත් වාඩිවීමට නොහැකි තරම් ලොකු කලාකරුවෙක්‌ මර්වින් පෙරේරා කියන්නේ. ඔහුව අගයපු නැති සමාජයක මට සම්මානය ලැබීමේ හේතුව විස්‌තර කරන්න මම දන්නේ නැහැ. 

ජනප්‍රිය තලයේ පුද්ගලයකු වුණත් ඔබව හඳුනන්නේ මර්වින් පෙරේරාගේ පුතු විදිහට නේද?

එය හැම කෙනෙකුටම පොදු දෙයක්‌. බොහෝ දෙනා සමාජයේ පිළිගන්න කැමැති විදිහ අනුව මාවත් පිළිගනීවි. අමල් පෙරේරා කියලා පිළිගන්න කැමති කෙනා එහෙම පිළිගනීවි. නැතිනම් මර්වින්ගේ පුතා විදිහට පිළිගනීවි. 

ඔබේ නිර්මාණ ඇසෙන්නේ කලාතුරකින්. ඇයි ඒ ?

නිර්මාණයක්‌ ඉදිරිපත් කිරීමට කාලයක්‌ අවශ්‍යයි. හැම තිස්‌සෙම නිර්මාණ කරන්න ගියොත් හරියට බේකරියක හදන පාන් ගෙඩියක්‌ වගේ වෙයි. එහෙම නිර්මාණ කරන්න මට වුවමනාවක්‌ නැහැ. මම කොහොමටත් හෙමින් ගමනක්‌ යන කෙනෙක්‌. මේ යන විදිහ හොඳයි කියලයි මට හිතෙන්නේ. 

පියාගේ වියෝව ඔබේ ජීවිතයට බලපෑවේ ?

පියාගේ වියෝව මට බලපෑවේ මගේ ජීවිතයට තාත්තා අහිමිවීම විතරයි කියලයි මම හිතන්නේ. මොකද මගේ හොඳම යාළුවත් තාත්තා. හොඳම මිතුරත් තාත්තා. ඒ නිසා පියාගේ වෙන්වීම දරාගන්න බැරි දුකක්‌. 

පියාගේ ගීත වලින් ඔබ වැඩිපුර ප්‍රිය කරන ගීතය ?

ඒක හරියට අතේ ඇඟිලි පහ පෙන්වල කෝකටද කැමති කියල අහනවා වගේ වැඩක්‌. ඔහුගේ හැම නිර්මාණයකටම මම කැමතියි. 

සුපර් ස්‌ටාර් විනිශ්චයවරයා ගැන යමක්‌ කිව්වොත් ?

ඇත්තටම සුපර් ස්‌ටාර් විනිශ්චයකරුවා කියන මගේ චරිතය ගැන යම් පිරිසකට වැරදියට පෙනෙන්නෙ. තවත් පිරිසක්‌ හොඳ විදිහට දකිනවා. මට නම් මෙහිදී වැරැද්දක්‌ පේන්න නැහැ. මොකද මම මගේ රාජකාරිය හරියට කරනවා. මට තිබෙන්නේ සින්දුව ගයන කෙනා හරියට ගයනවාද නැද්ද කියන එක බලන්න. එතැනින් එහාට විනිශ්චයකාරවරයකු වීම මට ලොකු තානාන්තරයක්‌ නොවේ. 

නමුත් ඔබේ විනිශ්චයට විවේචන තිබෙනවා...

අපේ සමාජයේ අද දවසේ ඇත්ත කතා කරන කිසිම කෙනෙකුට කැමති නැහැ. එය මම ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රකාශ කරනවට ඊට එරෙහිව බොහෝ පිරිස්‌ නැගී සිටිනවා. ඔය එහෙම කියන පිරිසට ඒ වගේ දේවල් දරා ගන්න බැරිකම. සමහර වෙලාවට එක එක තැන්වල දී මම කතා කරන විදිය සැරයි කියන කට්‌ටිය මම ඉන්න තැන වාඩි වුණොත් ඒ දේම සිදුකරයි. එතකොට ඒ අයට තේරෙයි මම කරන රස්‌සාව මොකක්‌ද කියලා. 

පිය උරුමයෙන් ගායනයට පැමිණියා කිව්වොත් ?

මම ඒක පිළිගන්නේ නැහැ. මට පියාගේ උරුමයෙන් ලැබුණු දේවලුත් තිබෙනවා. නමුත් මම පියාගේ ගීත ගායනා කරලා ගායකයකු වෙන තැන එදා සිට අද දක්‌වා ප්‍රතික්‌ෂේප කළ කෙනෙක්‌. ඔය කියන චෝදනාව මට කොහෙත්ම අනුමත කරන්න බැහැ. අද දවසේ අමල් පෙරේරා කියන චරිතය මම ගොඩනඟලයි තිබෙන්නේ. 

ඔබේ නිර්මාණ එකතුවකටත් කාලය ඇවිත්...

කොහොමටත් මේ මස අග වන විටදී මගේ නිර්මාණ එකතුවක්‌ එළිදක්‌වන්න බලාපොරොත්තුවෙන් ඉන්නෙ. බොහොම ඉක්‌මනට එය රසිකයන්ට අසන්නට ලැබේවි. 

ප්‍රසංග වේදිකාවේ වැඩකටයුතු?

මේ දවස්‌වල නම් ප්‍රසංග වේදිකා කටයුතු ගොඩක්‌ අඩුයි. ගෘහස්‌ත සංදර්ශනවලට තමයි ආරාධනා ලැබෙන්නෙ. රාත්‍රි 10.00 ට සංදර්ශන නැවැත්වීමේ ගැටලුව ගොඩක්‌ දුරට බලපාල තිබෙනවා. 

ඉදිරි සංගීත ගමන?

එයත් මේ ආකාරයෙන්ම සිදුවේවි. ලොකු හදිසියක්‌ නැහැ. සංගීතය තමයි මගේ ජීවිතය. වෙනත් අංශයකට යොමුවෙන්න කැමතිත් නැහැ. 

වාදනයෙන් ඈත් වුණේ ?

මොකද මට වඩා දක්‍ෂයන් අද ක්‍ෂේත්‍රයේ සිටිනවා. වාදනයට වඩා ගායනයට තමයි නියෑළෙන්න බලාපොරොත්තුව. 

නමුත් ඔබ දක්‍ෂ ගිටාර් වාදන ශිල්පියෙක්‌ නේද?

මෙහෙමයි. මගේ ගී තනුවකට ගිටාර් එක වාදනය කරමින් ගායනා කරන්න පුළුවන්. නමුත් වාදන ශිල්පියෙකු කියන්නේ මගේ නිර්මාණයටත් තව කෙනෙකුගේ නිර්මාණයටත් වාදනයෙන් දායකවීමට පුළුවන් කෙනා. මම වාදක ශිල්පියෙකුට වඩා ගායන ශිල්පියෙකු වීමට තමයි කැමති. 

පියාගේ වියෝවට වසරක්‌ එළැඹීමට ළඟයි. මොනවද කරන්න හිතාගෙන ඉන්නේ ?

ලංකාවේ මෙතෙක්‌ නොපවත්වපු ප්‍රසංගයක්‌ පැවැත්වීමට සූදානමින් සිටියේ. එයට විශාල මුදලක්‌ වැය වෙනවා. ඒ සඳහා අනුග්‍රාහකයන් සොයා ගන්න සිදුවුණා. ඔවුන්ගේ ආදායම් වසර අග නිසා අවසන් වෙලා. ඒ නිසා අප්‍රේල් දක්‌වා එය කල් දැමීමට සිදුවුණා. 

පියාගේ හිඩැස පිරිමැසුවා කියලා ඔබට හැඟෙනවාද?

අනිවාර්යයෙන්ම. මම හිතන්නේ පියාගේ අඩුව පිරිමැසීමට නම් ඔහුගේ ගීත ගායනා කිරීම නොවෙයි සිදුකළ යුත්තේ. තාත්තා මට ලබාදුන් දායාදය ආරක්‍ෂා කරගෙන ඔහුටත් මටත් හානියක්‌ නොවන අයුරින් යන ගමනේදී ඒ අඩුව පිරිමැසෙයි. පියාගේ ගීත මගේ කට හඬින් ගැයුවාට ඔහු අමරණීය වන්නේ නැහැ. තාත්තාගේ අමරණීයත්වය රැකීමට නම් ඔහුගේ ගීත ඒ හඬින්ම රසිකයන්ට ඇසීමට ඉඩ ලබාදිය යුතුයි. මම එය අනිවාර්යයෙන්ම සිදුකරලා තියෙන්නේ.

- දිනේෂ් විතාන

(2009 වසරේ නොවැම්බර් මස දිවයින පුවත්පතේ පල වූ ලිපියකින් උපුටා ගත්තකි.)

හීනයක් වගේ ඔබ ආවා
හීනයක් දිගේ ඔබ ආවා
ආදරෙන් මගේ හිස අතගෑවා
හීනයක්ද මේ හිත කීවා..

ඔබ ඉගිල ගියා අහස් යහනට
වලාකුළකින් නම අසාගෙන එන්න
ඔබ කිමිදගියා සයුරු රළමත
සයුරු රළකින් නම අසාගෙන එන්න
හිත නතර වුනා ගීතයක් ලග
නම නොදන්නා හීනයට ඉඩ දෙන්න

නම නොදන්නා මලක් පිපිලා
හිතේ වන වඳුලේ
නම නොදන්නා මලක් පිපිලා
නෙතේ ගං වතුරේ
නම නොදන්නා මලක් පිපිලා
වතේ ගන අදුරේ
නුබ ඇවිත් දෝ හීනයක්දෝ
මගේ නම ඇසුනේ..

පද: මංජුල වෙඩිවර්ධන
තනු: අමල් පෙරේරා
හඬ: අමල් පෙරේරා

Audio: http://www.mediafire.com/?47344zpu34d6rsb
Video: http://www.youtube.com/watch?v=BN5DKc9Hx10

(මෙම ගීතය පිළිබඳව පිළිබඳව ඔබ දන්නා දේ සහ ඔබට හැඟෙන දේ අප සමඟ බෙදාගන්න.)

Sunday 29 July 2012

නෙතු කඳුලැලි - ඉන්දිකා උපමාලි

ඉන්දිකා උපමාලි සංගීතමය පවුල් පසුබිමකින් ගායන ක්‍ෂේත්‍රයට පා තබන්නියක වේ. ඒ ඇගේ පියා වන සිරිපාල සමරසේකර සංගීත ගුරුවරයෙක්‌ වූ නිසාවෙනි. සඳපහන් රැයේ........ පෑයූ දීප්තිමත් තාරකාවක්‌ මෙන් කලා ක්‍ෂේත්‍රය පැමිණි ඇය වඩාත් ජනප්‍රිය වූයේ ගායන ශිල්පිනියක්‌ ලෙසට සහෘද හදතවත් තුළ සදා නොමැකෙන හඬක්‌ මුසු කරමිනි. ඒ දීප්තිය වඩාත් තීව්‍ර කිරීමට විශාරද මාලනී බුලත්සිංහලයන්, ආචාර්ය සංගීත් නිපුන් සනත් නන්දසිරිගෙන් හා ආචාර්ය ප්‍රේමසිරි කේමදාසයෙන්ගෙන් ලැබුණ දැනුම අතිමහත් ය.

ඉන්දිකා ඔබ සංගීත ක්‍ෂේත්‍රයට යොමු වන්නේ පියාගෙන් ලද ආභාසය නිසාමද?

මගේ තාත්තා සංගීත ගුරුවරයෙක්‌. වෘත්තියට අමතරව ඔහු වේදිකා නාට්‍ය, සංගීත ප්‍රසංග සංවිධානය කළා. බහ තෝරන කාලයේ ඉඳලම මමත් තාත්තාගේ කලා කටයුතුවලට සම්බන්ධ වුණා.

ඇත්තටම තාත්තා නිසා තමයි මට මේ තැනට එන්න ලැබුණේ. ඒ නිසා සංගීතය මගේ ජීවිතයේ කොටසක්‌ වුණා. හරියට ගලවලා වෙන් කරන්න බැරි තරමටම.

ශිෂ්‍යාවක්‌ ලෙසට කොයි ආකාරයට ඔබ සංගීතය හැදැරුවේ?

ඒ දවස්‌වල තාත්තා ආදේශ සංගීත භාණ්‌ඩ යොදාගෙන, සාම්ප්‍රදායික සංගීත භාණ්‌ඩ වාදනය කරන කණ්‌ඩායම් කිහිපයකුත් සමඟ තරගයකට ඉදිරිපත් වුණා. ඒ කණ්‌ඩායමේ සාමාජිකාවක්‌ මමත්. ඒ තරගයෙන් සමස්‌ත ලංකා පළමු තැන ගන්න අපට පුළුවන් වුණා. තාත්තාගේ ගුරු මාරුවත් එක්‌කම මටත් පාසල් කිහිපයකටම යන්න වුණා. එහිදී තාත්තාගේ ලොකු ආශාවක්‌ තිබුණා මාලනී බුලත්සිංහල ගුරුතුමිය ලවා මට සංගීතය උගන්වන්න. ඒ නිසාම මාව කොළඹ ආනන්ද බාලිකා විද්‍යාලයට ඇතුළත් කළා. එහිදී ඇය මගේ හැකියාව හඳුනාගෙන ආචාර්ය ප්‍රේමසිරි කේමදාස මාස්‌ටර්ට මාව හඳුන්වලා දුන්නා.

ආචාර්ය කේමදාසයන්ගේ හමුවීමත් සමඟ මොනවගේ වෙනසක්‌ ද සිද්ධ වුණේ?

අමුතුම අත්දැකීමක්‌ සමඟ අසීරු ගමනකට මුල පිරුව වගේ දැනුණා. ඒ වෙනකන් ගුරුවරයා කියන දේ අහගෙන ඉඳලා ඒ හඬම අනුකරණය කරලා ගායනා කරන එක වෙනස්‌ වුණා. එදා මුල්ම දවසේ මාස්‌ටර් මට කිව්වා මතකයි මාස තුනක්‌ යනකම් කට හොල්ලන්නවත් එපා කියලා. ප්‍රාසාංගිකත්වය සමඟ ගායනයත් ඉවසීමෙන් පුරුදු පුහුණු වෙන අතරෙ ලොකු කැප කිරීමක්‌ කරලා මා තුළ තිබූ හැකියාව කාලයත් එක්‌ක මාස්‌ටර් ඉදිරියට ගත්තා.

එහිදී මාස්‌ටර්ගේ මානසවිල, දොරමඩල, පිරිණිවන් මංගල්‍යය, අග්නි වැනි ඔපෙරාවලට සම්බන්ධ වෙන්න මට අවස්‌ථාව ලැබුණා.

මාස්‌ටර්ගේ වියෝවෙන් පසුව සංසදය පවත්වා ගෙන යන්නේ කෙසේද?

මාස්‌ටර් අප අතරින් වෙන්වෙන්න කලින් අග්නි ඔපෙරාව පුරුදු පුහුණු කළේ ලොකු ආශාවකින්. ඒ නිසා දිගටම අග්නි ඔපෙරාව පවත්වාගෙන යනවා. මගේ ලොකු අක්‌කාත් සංගීත ගුරුවරියක්‌. ඇගේ ඇඳුරුම්කම මත අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශයේ සේවය කරන අයකු කළ යෝජනාවකින් පස්‌සේ අක්‌කත් මමත් එකතු වෙලා පාසල් විෂය මාලාවට අග්නි ඔපෙරාව ඇතුළත් කළා. මම හිතනවා නව නිර්මාණ බිහිකරන දරුවන්ට එය ලොකු අත්වැලක්‌ වේවි කියල.

කලාකාරිනියක්‌ ලෙසට ඔබ සියලූ අංශවලින් දක්‍ෂතා පෙන්වූ තැනැත්තියක්‌?

මුලින්ම මම රඟපෑවේ කපිල කුමාර කාලිංගගේ ධවලකේතු. ඊට පස්‌සේ හිරු තනිවෙලා, වසන්තය ඇවිල්ලා, පුලින ප්‍රාසාද, උතුරුකුරු සටන, ජයතුරා ශංඛ ඇතුළු ටෙලි නාට්‍ය කිහිපයකුත්, භේරුණ්‌ඩ පක්‍ෂියා, සැලමුතු පින්aන, සූවිසි විවිරණ ඇතුළු චිත්‍රපට කිහිපයකත් යශෝධරා, සක්‌වාදහවල, මොනරු සහ අපි වැනි වේදිකා නාට්‍ය කිහිපයකත් රඟපෑවා.

මේ සියලූ අංශයන්ගෙන් ඔබ වඩාත් ජනප්‍රිය?

කලාකාරිනියක්‌ කියන්නේ බොහෝ ඇසූ පිරූ තැන් ඇති තැනැත්තියක්‌ වෙන්න ඕනෑ. ඒ වගේම ලොකු කැපකිරීමක්‌ කරන්නත් ඕන. ඒ අතින් ගත්තාම මම බොහෝ දුරට ගැවසිලා තියෙන්නේ සංගීත විෂය පථය තුළ. අතලොස්‌සක්‌ වැනි චරිත කිහිපයක්‌ රඟපෑවත් ගායිකාවක්‌ වගේම රංගන ශිල්පිනියක්‌ විදිහටත් සමබර ප්‍රතිචාර ලැබිලා තියෙනවා. ඒ වුණත් මම හිතනවා වැඩියෙන්ම ජනප්‍රිය සංගීත අංශයෙන් කියලා.

ඊට හොඳම උදාහරණයක්‌ ඔබ අද සංගීත අංශයෙන් කථිකාචාර්යවරියක්‌ වීම?

ඔව්, සෞන්දර්ය කලා විශ්වවිද්‍යාලයේ කථිකාචාර්යවරියක්‌ ලෙසට මම සේවය කරනවා. ශිෂ්‍යාවක්‌ හැටියට විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනයට යොමු වුණාට පස්‌සේ ඒ අත්දැකීමත් මා තුළ ලොකු වෙනසක්‌ සිදුකළා. මම ගෞරව කරපු ගුරුවරුන් පිරිසක්‌ වන විශාරද රශ්මි සංගීතා, ආචාර්ය සංගීත් නිපුන් සනත් නන්දසිරි, කෝලිත භානු, අමරා රණතුංග වැනි දැවැන්තයන් යටතේ සංගීතය හදාරන්න ලැබුණා. ඒ අතරෙ මගෙ ලොකු අක්‌කගෙ හීනයක්‌ වෙලා තිබුණා කවදා හරි මම කථිකාචාර්යවරියක්‌ වීම.

(දිවයින පුවත්පත වෙනුවෙන් ලක්‌මිණී අතුකෝරල විසින් ලියන ලද ලිපියකින් උපුටා ගැනුණකි.)

නෙතු කඳුලැලි ඉනුවා
හිත දැවුනා..
සාර සියක් තරු එලි නිවුනා
සඳ මැකුනා..
හිත දැවුනා..
සඳ මැකුනා..
ඔබ ආයෙත් හිත මත ‍රැඳුනා
පුරුදු දුකම දැනුනා..

දෑල මලින් පිරි මා කැඳවූ මඟ
විසකුරු ක‍ටු අතුරා..
දූවිලි දුම් මැද මා මග තනි කර
ඈතට ගිය හැටි මතක ඉමේ ඇඳුනා..

ආල තෙපුල් මත මා රවටා ඔබ
මිරිඟුව මැද නවතා..
සීතල හීනෙක මා සිත තනිකර
ආපිට යන මඟ මගේ කඳුලු තිබුනා..

පද: නිලාර් එන් කාසිම්
තනු: කසුන් කල්හාර
හඬ: ඉන්දිකා උපමාලි

Audio: http://www.mediafire.com/?e8kok16lk6t61uz
Video: http://www.youtube.com/watch?v=pcgGzSfvLj4

(මෙම ගීතය පිළිබඳව පිළිබඳව ඔබ දන්නා දේ සහ ඔබට හැඟෙන දේ අප සමඟ බෙදාගන්න.)

මේ අනන්ත රාත්‍රියේ - දමිත් අසංක

හුඟ දෙනෙක්‌ ආදරය කරන්නේ ඔවුනොවුන් එකිනෙකාට අයිතියි කියා හිතලා... ඒත්... මේ ආදරවන්තයන් බොහෝමයක්‌ම අයිති ඔවුන්ට නොවෙයි. වෙනත් අයට ඒ නිසා සමහරවිට මේ අය අසම්මත පෙමක රස බලන්නන්. ඒත් ආදරය කියන්නේ වෙන් වෙන්න පුලුවන් බැඳීමක්‌ද එය හරිම අමාරුයි තේරුම් ගන්න.

මේ අනන්ත රාත්‍රියේ
සඳේ නුඹ කොහේ
තාරුකා කියන්නකෝ
නිදන්නෙ ඈ කොහේ

රාත්‍රිය අනන්තයි හඳ පෙනෙන්නටත් නැහැ හැංගිලා ඇය කොහේ ඇත්ද ඒ බව දන්නේ තාරුකා විතරයි. මේ රාත්‍රියේ ඈ කොහේ නිදනවාද

අතිශය දුක්‌බර වෙන්වීමක්‌ පෙරදී කීවාක්‌ මෙන් මේ අසම්මත ආදරයක්‌.

අපි මේ සිංදුව ලියූ තරුණයාට කතා කළා. ඔහු තනුජ සංජය ඔහු විවාහයට සූදානම් වෙනවා. තව දවස්‌ තුනකින් සංජය විවාහ වෙනවා.

සිංදුව නම් මගේ අත්දැකීමක්‌ නොවේ. ඔය සිංදුව ලියද්දි මම අපොස උසස්‌ පෙළ විභාගයට ඉගෙන ගන්නවා. 2002 දී විතර මගේ මිතුරෙකුගේ අත්දැකීමක්‌. කාලයක්‌ එකට සිටි දෙදෙනෙක්‌ පාසල් කාලයෙදිත් මේ අය පෙම්වතුන්. ඒත් ඒ දෙන්නාටම වෙන්වෙන්න සිද්ධ වුණා. දැන් මේ දෙන්නාම අයිති වෙනත් දෙදෙනකුට. එහෙම දැන දැනත් කිට්‌ටු වෙන්න තමයි හිතෙන්නේ.

අඳුරේ ගිලී නොපෙනී ගියේ
සුසුමයිලු මා ඇගේ
යුග නෙත් මගේ කඳුලින් තෙමී
තනිවේද මා අනේ

මේ පෙම්වතාත් පෙම්වතියත් සුසුම් හෙළනවා. ඒ වේදනාබර සුසුමන් ඒවා අන්ධකාරයේ ගිලිලා නොපෙනී යනවා. ඔහුගේ දෙනෙත් යුග කඳුළින් බොඳවෙලා. දැන් ඉතින් මා තනිවේවි. ඔහුට දුකක්‌ ඇතිවෙනවා.

මේ පෙම්වතුන් දෙදෙනාම අනුන්ගේ... එකතු වෙන්න බැහැ. ඔහුට නිතරම ඈ සිහිවෙනවා.

ජීවිතේට මං කියූ තාරකාවියේ
දැන් ඉතින් නුඹත් ගියා
කලුවරයි අනේ

ඔහුගේ ජීවන ගමනේදී හරි මං කියාදුන්නේ ඇය. හරියට පාර කියන තාරකාවක්‌ වගේ. ඒත්... ඒත් දැන් ඇය නැහැ. ඒ තාරකාව සැඟවිලා ගිහින් ජීවිතේම අන්ධකාරය වෙළාගෙන..

මම සෞන්දර්ය විශ්වවිද්‍යාලයයේ ඉගෙනුම ලැබුවා. දැන් විශ්වවිද්‍යාල ජීවිතේට ආයුබෝවන් කියලා

රැකියාවක්‌ බලාපොරොත්තුවෙන් ඉන්නවා. දමිත් අසංකට මම තවත් ගීත කීපයක්‌ම ලියුවා. මේ අනන්ත රාත්‍රියේ ගීතයට තනුව සහ සංගීතය නිර්මාණය කළේත් මම. තනුජ තවත් විස්‌තර අපට කීවා. ඒ විවාහ උත්සවයේ වැඩවලට එහාට මෙහාට දුවන ගමන්...

අම්බරේහි සඳ නොවී
එළිය දුන් ලියේ
දැන් ඉතින් නුඹත් ගියා
කළුවරයි අනේ

ආදරවන්තියේ... ඔයා මට අයිති නැහැ. හරියට අඹරේ පායන සඳ වගේ... හඳ අයිති අහසට ඒත් ඒ හඳ මට එළිය දෙනවා. ඔයාත් ඒ වගේ... මට අයිති නැති ඔයා සඳක්‌ නොවී මට එළිය දුන්නා ඒත්... දැන් ඒ හඳ නැහැ. මගේ ජිවිතේ අන්ධකාරයි.

දමිත් අසංක මේ ගීයෙන් රසික රසිකාවියන් බොහෝ දෙනෙකු අතරට ගියා. පදමාලාවෙන් දෙන අර්ථය වියෝව වඩාත් දැනෙන තනුව දමිත්ගේ දුක්‌බර හඬට වඩාත් හොඳින් ගැලපෙනවා.

- අජිත් අලහකෝන්

(දිවයින පුවත්පතින් උපුටා ගත්තකි.)

මේ අනන්ත රාත්‍රියේ
සඳේ නුඹ කොහේ
තාරුකා කියන්නකෝ
නිදන්නෙ ඈ කොහේ
අඳුරේ ගිලී නොපෙනී ගියේ
සුසුමයිලු මා ඇගේ
යුග නෙත් මගේ කඳුළින් තෙමී
තනිවේද මා අනේ

ජීවිතේට මං කියූ තාරකාවියේ
දැන් ඉතින් නුඹත් ගියා
කලුවරයි අනේ

අම්බරේහි සඳ නොවී එළිය දුන් ලියේ
දැන් ඉතින් නුඹත් ගියා
කලුවරයි අනේ

පද හා තනු: තනුජ සංජය හේරත්
හඬ: දමිත් අසංක

Audio: http://www.mediafire.com/?p8zb3bj49q6f60d
Video: http://www.youtube.com/watch?v=oa4HY3-zW2E

(මෙම ගීතය පිළිබඳව පිළිබඳව ඔබ දන්නා දේ සහ ඔබට හැඟෙන දේ අප සමඟ බෙදාගන්න.)

පොත් හතක් අටක් (මී පුර වැසියෝ) - සුමින්ද සිරිසේන

ප්‍රවීණ රංගධර සුමින්ද සිරිසේනයන් වෙනුවෙන් දිවයින පුවත්පතේ පළ කෙරුණු ලිපියකි පහත දැක්වෙන්නේ. 

"මේ සියල්ල සිදුවීමෙන් ඉක්‌බිතිව දැන් අවුරුදු ගණනාවක්‌ ගතවී ගොස්‌ ඇත. මුළු කෝකිලානම දැන් එකම පාළුපෙතකි. සියලු වස්‌තූන් කෙරෙහි මා තුළ තිබූ ආසාවන් පුදුම අන්දමින් ප්‍රහීණ වී ඇත. ලෞකික ජීවිතයේ මගේ කටයුතු සියල්ල කර අවසාන යෑයි දැන් මට සිතේ. උදේ නැගිට දත කට මැදගන්නා මට ලලිතාගේ ගෙදරින් පාතරාසය ලැබෙයි. දහවල් වන විට රංජිත් බත් පිඟානක්‌ එවයි. සවස බත ලැබෙන්නේ සනාගේ ගෙදරිනි. ඉඳහිට වෙනත් ගෙවලින් විශේෂ කැවිලි හෝ පලතුරු ගැමියෝ මට ගෙන එති. මාගේ හිත තුළ පෙරට වැඩි තැන්පත් බවක්‌ ඇති බව මටම දැනේ. සමහර මිනිස්‌සු මට කෝකිලානේ ඉසිවරයායි කියති."

චරිත තුනක්‌ ටෙලිවෘත්තාන්තය අවසන් වනුයේ ඉසාගේ ඉහත සඳහන් ආත්ම කථනයෙනි "ඉසා" "සනා" "රංජිත්" යන චරිත තුන මාර්ගයෙන් මනුෂ්‍යත්වය පිළිබඳ ධර්මතා තුනක්‌ ප්‍රකට කරන්නයි නවකතාව රචනය කිරීමේදී කේ. ජයතිලකයන් උත්සාහ කළේ. පොදු මනුෂ්‍යත්වය සංකේතවත් කරන ගමන් ඒ යටතේ විවිධාකාර චරිත ලක්‍ෂණ වර්ධනය වන ආකාරය විදහා දැක්‌වීමට ද ජයතිලකයන් උත්සාහ ගෙන තිබිණි. නවකතා රචකයාට හානියක්‌ නොවන අන්දමින් සෝමවීර සේනානායක විසින් තිරනාටකය රචනය කළා. මගේ ලොකු විශ්වාසයක්‌ තිබුණ සුමින්ද සිරිසේන "ඉසා"ගේ භූමිකාවට සුදුසුම නළුවා ලෙසට. සුමින්ද එම කාරිය මැනවින් ඉටුකළ අතර ප්‍රේක්‍ෂක, විචාරක පැසසුමට ද ලක්‌විය.

කරළියේ පෙරළිකාරයන්ගේ උපත බොහෝ විට සිදුවන්නේ පාසල් වේදිකා තුළින්. මෙහිදී පාසල් නාට්‍ය නිර්මාණය කරන ගුරුවරුන්ගෙන් පාසල් සිසුන් ලබන පන්නරය අගය කළ යුතුය. 1948 දී කෑගල්ල දිස්‌ත්‍රික්‌කයේ මාබෝපිටිය බොස්‌සැල්ල ගම්මානයේ උපන් සුමින්ද සිරිසේන ද තම රංගන කලාවේ අත්පොත් තැබුවේ ඔහු අකුරු කළ තෝලංගමුව මධ්‍ය මහා විද්‍යාලයෙනි. එකල එහි ආචාර්යවරුන් වශයෙන් සේවය කළ දැනට ශ්‍රී ලංකා පරිපාලන සේවයේ ජ්‍යෙෂ්ඨතම නිලධාරීන් වශයෙන් සේවය කොට විශ්‍රාම සුවයේ පසුවන ආරියවංශ රණවීර සහ ජයසුමන දිසානායක සමග සංගීත විෂයභාර ආචාර්ය සංගීත විශාරද දයා අල්විස්‌ තරුණ සුමින්දගේ හැකියාවන් උරගා බැලීමට සමත් විය. ආරියවංශ රණවීර රචනා කළ "ගිරිකූඨ" නාට්‍යයේ කාශ්‍යපගේ චරිතයට පණ පෙව්වේ 1967 වසරේයි. පාසලේ විද්‍යා විෂයයන් හැදෑරුවද ගායනයට හා රංගනයට සුමින්දගේ ඇති හැකියාව නිෂ්පාදක වශයෙන් කටයුතු කළ දයා අල්විස්‌ට තේරුම් ගියේ පුහුණුවීම් අතරතුරය. 1968 දී ඇල්බෙයා කැමූගේ Cරදිsමරචදචැs ඇසුරෙන් ජයසුමන දිසානායක රචනය කළ "සාක්‌කි කරුවෝ" ඛේදාන්ත නාට්‍යයද ජයසුමන සහ දයා අල්විස්‌ එක්‌ව නිෂ්පාදනය කළ අතර, සුමින්ද රංගනයෙන් දායක විය. තමන්ගේ ඇති තැන්පත්කම මෙන්ම ගුරුවරුන්ට කීකරුව කටයුතු කළ සුමින්ද රංගනය සඳහා ප්‍රාදේශීය වශයෙන් සම්මානයන්ගෙන් පුද ලැබීමට සමත් විය. සුමින්ද අගනුවරට පැමිණෙන්නේ ඉන් පසුවය. 1970 දී ලයනල් වෙන්ඩ්ට්‌ කලාකේන්ද්‍ර රංග ශිල්ප ශාලිකාවට පැමිණ ධම්ම ජාගොඩ යටතේ වසර තුනක පමණ කාලයක්‌ රංගනය පිළිබඳව පුහුණුව ලබමින් ධම්ම ජාගොඩ නිෂ්පාදනය කළ "මූදු පුත්තු" රවුන් වේදිකාවට (එරීනා තියටර්" නාට්‍යයේ දියෝනිස්‌ගේ භූමිකාව නිරූපණය කළේය. ඉන්පසුව සුමින්ද ක්‍රමක්‍රමයෙන් එකල සිටි ප්‍රකට නාට්‍ය නිෂ්පාදකවරුන්ගේ නිෂ්පාදනයන්ට රංගනයෙන් දායක විය.

මහාචාර්ය සරච්චන්ද්‍රයන්ගේ මහාසාර, කදාවළලු, මනමේ, භව කඩතුරාව, නාමෙල් වීරමුනිගේ වංසක්‌කාරයෝ, රංජිත් ධර්මකීර්තිගේ හස්‌තිරාජ මහත්තයා, හිරු නැති ලොව, ආඬිරැළේ නාඩගම, මේඝ, ධම්ම ජාගොඩගේ වෙස්‌ මුහුණු, සමන් සුසිරිගේ තක්‌සලා නාඩගම, µSලික්‌ස්‌ ප්‍රේමවර්ධනගේ අන්ධකාරය, තිලක්‌ ගුණවර්ධනගේ කොන්තනෝනා, සමුගැනීම, සෝමපාල ගුණධීරගේ උමතුසංවරුවා, ප්‍රේමලාල් ගංගේගේ නාඩගම්කාරයෝ, දයානන්ද ගුණවර්ධනගේ ආනන්ද ජවනිකා, ජයලත් මනෝරත්නගේ අන්දරේලා, පරාක්‍රම නිරිඇල්ලගේ විනිශ්චය, මියුරි සමරසිංහගේ සපතේරු හාමිනේ, සුසිල් ගුණරත්නගේ මුහුණු දෙකක්‌, සෝමරත්න දිසානායකගේ මීපුර වැසියෝ, යන නාට්‍යවලට 1970 දශකය පුරා සුමින්ද, රංගන දායකත්වය ලබාදීමෙන් සිංහල නාට්‍ය වේදිකාවේ අතිදක්‍ෂ නළුවකු වශයෙන් තහවුරු විය.

1980 දශකයෙහි ශ්‍රී ලංකාවට රූපවාහිනිය සපැමිණීමත් සමග සුමින්දගේ රංගන දායකත්වය ටෙලිනාට්‍ය සඳහා ලබාගැනීමට හැකිවිය. 1985 වසරේ මවිසින් අධ්‍යක්‍ෂණය කළ සිහින නිම්නය ටෙලි වෘතාන්තයේ රංජිත් සර්ගේ චරිතය සුමින්ද රූපවාහිනියට දායද කළ මුල්ම රංගනයයි. ඉන්පසුව ජයකොඩි සෙනෙවිරත්න රචනය කළ කුමාරිහාමි නාට්‍යයේ හිච්චි මහත්තයාගේ චරිතය තුළින් ප්‍රේ‍රaක්‌ෂකයා අතරට ගිය සුමින්ද ධම්ම ජාගොඩගේ අධ්‍යක්‍ෂණයෙන් සෝමවීර සේනානායක රචනය කළ මිහිකතගේ දරුවෝ නාට්‍යයේ මුතුගොඩ රාළහාමි ගේ චරිතයට පණපෙවූ ආකාරය අදටත් මතකයේ රැඳී පවතී. විනාඩි තුනක පමණ දර්ශන කාලයක්‌ වුවද අධ්‍යක්‍ෂවරයාගේ මනසෙහි රැඳුණ රූපය ඒ අයුරින්ම ප්‍රතිනිර්මාණය කිරීමට ඔහුට හැකිවූ බව ධම්ම ජාගොඩ පවසා තිබෙනවා. පටිගත කිරීම් අවසානයේ ඊට සභභාගි වූ සියලුම දෙනා සුමින්දගේ රංගනය අවසානයේ කඳුළු සලමින් සිටි බවද සඳහන් වෙනව. අසල්වැසියෝ ටෙලි වෘත්තාන්තය සුමින්ද රඟපෑ තවත් ජනප්‍රිය වූ ටෙලි නාට්‍යයකි. එම නාට්‍යයේ ජයමංගලගේ චරිත ප්‍රේක්‌ෂක අවධානයට යොමු විය.

තිර රචක සෝමවීර සේනානායක පවසන අන්දමට ජයමංගලගේ චරිතය ගොඩ නගා ඇත්තේ ගැඹුරින් රංගනයෙහි යෙදිය යුතු වන අයුරින් වුවත් සුමින්ද එයට ජීවය කැවූ අන්දමින් තරමක්‌ හාස්‍ය රසයක්‌ද ඉන් ජනිත වුණා. චරිතවල ඉඟිබිඟි මෙසේ වැඩි දියුණු කරගෙන රඟපෑම හැම නළුවකුටම කළ හැක්‌කක්‌ නොවේ. මේ තුළින් තිර රචනයද වඩාත් අර්ථවත් වෙනව. හර්බට්‌ රංජිත් පීරිස්‌ගේ හිරුට මුවාවෙන් විමලරත්න අධිකාරිගේ ඉසිවර අසපුව, ජීවිතය සුන්දරයි, වටමළුව - සියපත, දයාරත්න රටගෙදරගේ බෝගල සවුන්දිරිස්‌, සිත නිවන කතා, සුසිරන් ද සිල්වාගේ එකට ගැටුම, ඉසුරු යෝගය ටෙලි වෘත්තාන්තවල සුමින්දගේ රංගන ප්‍රතිභාව මැනවින් විද්‍යමාන වුණා. මොහාන්ජි රංගනාථගේ අසනිවැසි නාට්‍යයේ සියාතු ගුරුන්නාන්සේගේ චරිතය මෙන්ම යස ඉසුරු නාට්‍යයේ ධර්මරත්නගේ චරිතය ප්‍රේක්‍ෂක මතකයේ රැඳී පවතී. ආර්ථික දුෂ්කරතාවයන්ගෙන් මිදීම සඳහා කරන අරගලයේදී තවතවත් අර්බුදවලටම පැටලෙන ගබඩා පාලකවරයකු ලෙස වටමළු, නාට්‍යයේ සුමින්ද ඉදිරිපත් කරන්නේ අසාමාන්‍ය චරිතයකි. නාලන් මෙන්ඩිස්‌ අධ්‍යක්‍ෂණය කළ සඳලුතලය ටෙලි වෘත්තාන්තයේ බාසුරු නම් නාට්‍යකරුවාගේ චරිතයට පණදුන් ආකාරය සිත් ගන්නා සුලුයි. තමන්ද නාට්‍යකරුවකු බැවින් ඔහු ඒ සඳහා සිය ජීවන අත්දැකීම් ද උපයෝගී කරගන්නට ඇත. සුමින්දගේ ගායන හැකියාවන් ද එම චරිතය ඔපමට්‌ටම් කර ගැනීමට ඉවහල් වී ඇති බව ටෙලිනාට්‍ය නැරඹූ අපට පැහැදිලිවන කරුණකි.

සුමින්දගේ රංගන ජීවිතයේ දැඩි අභියෝගාත්මක චරිතයක්‌ ලෙස මා දකින්නේ මවිසින් නිර්මාණය කරන ලද "චරිත තුනක්‌" ටෙලිවෘතාන්තයේ "ඉසා" ගේ චරිතයයි. වයස අවුරුදු 35 සිට 70 පමණ දක්‌වා විකාශය වන කාල පරාසය තුළ වෙනස්‌ වෙමින් ගලන ජීවන ගංගාවක විවිධ හැඩතල මනාව ඉස්‌මතු කිරීමට සුමින්ද ගත් උත්සාහය සුළුපටු නොවේ. නිරතුරුවම එම චරිතය අධ්‍යයනය කරමින් කේ. ජයතිලක, සෝමවීර සේනානායක, පණ්‌ඩිත් අමරදේව සහ මා සමග සාකච්ඡා කරමින් ඉන් නොවැතී නළු නිළියන් සමගද සාකච්ඡා කරමින් කන්නිමහර ගමේ ජීවත්වෙමින් කළ කැපකිරීම සුළුපටු නොවේ. පටිගත කිරීමක්‌ අවසානයේ තම රංගනය පිළිබඳව තමන් කොතරම් සෑහීමකට පත්වුවද එය හරිද? හරියට ආවද? හොඳට කළාද? අඩුපාඩු තියෙනවද? යනුවෙන් අධ්‍යක්‍ෂවරයාගෙන් විමසීම මොහුගේ නිහතමානී ගති ලක්‍ෂණයකි. චරිතාංග නළුවන් අතරින් සුමින්ද මුල්තැනක සිටින බව දැක්‌වීමට ඉහත උදාහරණ ප්‍රමාණවත් යෑයි මම සිතමි. දුක, වේදනාව මෙන්ම සතුට, ප්‍රීතිය පමණක්‌ නොව ආදරය, දයාව, කරුණාව, උපේක්‍ෂාව යන විවිධ මනෝභාවයන් සිය රංගන කෞශල්‍යයට නතුකර ප්‍රතිනිර්මාණය කිරීමට සිය ආත්මය කොටගත් සුමින්ද වේදිකාවත් රූපවාහිනියත් ආක්‍රමණය කළ අභියෝගාත්මක නළුවකු ලෙස හැඳින්විය හැකිය.

ටෙලිවෘත්තාන්තවලට අමතරව සුමින්ද ඒකාංග නාට්‍යවලද රඟපා තිබෙනවා. මවිසින් අධ්‍යක්‍ෂණය කළ උඩුපිලයි යටිපිලයි, කඩතිර, කුහකයා, නදීතෙර, දෙමව්පියෝ, දරු සුරතල්, විමලරත්න අධිකාරිගේ පාරමීදම්, තිමිර රංජිත් පෙරේරාගේ එහාගෙදර, විජය ධර්මශ්‍රීගේ අපේ කාලේ ගැහැනියක්‌ යන නාට්‍ය ඉන් කිහිපයකි. ජනක සුරංජිත්ගේ ඇබෑර්තු ඇත. විජිත මංජුලගේ සල්මල් ලන්ද ටෙලිවෘත්තාන්තය මෑතකාලයේ රංගනයෙන් දායක වූ නාට්‍යවලින් කිහිපයකි. සිනමාව සඳහා සුමින්දගේ රංගනය මුලින් ම යොදා ගන්නේ විජය ධර්මශ්‍රීගේ "දුහුළු මලක්‌ "චිත්‍රපටය සඳහායි. ඉන්පසුව එච්. ඩී. ප්‍රේමරත්නගේ "සප්ත කන්‍යා" සඳහා දායක විය. රංගනයේදී සුමින්දගේ කැපී පෙනෙන විශේෂත්වය නම් ඔහු කිසිවිටෙකත් එකම ආකාරයේ චරිතවලට කොටුවී නොසිටීමයි. ඉතා කෙටිකාලයක්‌ තුළ ප්‍රතිභාපූර්ණ තත්ත්වයට පත්වීමේ වාසනාව සුමින්දට අත් පත්කර දුන්නේ එම සීමාසහිත බවින් අත්මිදීමට ඔහුට පුළුවන්වී තිබීම හේතුවෙනි. එපමණක්‌ නොව වේදිකාවෙන් රඟපෑම පිළිබඳ ඔහු ලත් පන්නරය ටෙලිනාට්‍ය රංගනය ඔපමට්‌ටම් කර ගැනීමට ඔහුට ඉවහල් වූ බව පෙනෙනවා. ටෙලි නාට්‍ය රංගන කලාවක්‌ උත්පාදනය කිරීමේලා පෙරමුණ ගෙන ඇත්තේ ඔහුටත් නොදැනුවත්වමයි.

සුමින්ද සිරිසේන මගේ ජීවිතයේදී මුණගැසුණු එක්‌ අසාමාන්‍ය පුද්ගලයෙකි. ජීවිතයේ විවිධ හැලහැප්පීම් විඳදරා ගනිමින් අරගලයක යෙදෙන මිනිසුන්ගේ විවිධාකාර ජීවන අවස්‌ථා සිය ආත්මය කොටගෙන ඒවා රංගනය මගින් ඉදිරිපත් කිරීමෙන් ඇතිකරනු ලබන කම්පනය කරණකොට මම ඔහු අපූරු නළුවකු ලෙස දකිමි. කාලයේ වැලිතලාවෙන් අප මතකයේ ගිලිහී යානොදී එය අප මතකයේ සදාකල් රඳවා තබන්නට තරම් සිය රංගන ප්‍රතිභාව සංවේදී කරගත් සුමින්ද රාජ්‍ය නාට්‍ය උළෙලින් මෙන්ම රූපවාහිනී සම්මාන උළෙලවලදීද කිහිපවතාවක්‌ රංගනය සඳහා සම්මාන ලබාගෙන ඇත.

ප්‍රේක්‍ෂක, විචාරක ගරු බුහුමන් ලබමින් සිටින සුමින්දට තවදුරටත් රංගන ක්‍ෂේත්‍රයට දායකවීමට අවශ්‍ය ශක්‌තිය හා ධෛර්යය ලැබේවා·

සුමින්දට නිදුක්‌ නිරෝගී සුවය ඉක්‌මනින්ම ප්‍රාර්ථනය කරමි.

- තිලක් ගුණවර්ධන (වේදිකා නාට්‍ය නිෂ්පාදක - ටෙලිනාට්‍ය අංශ අධ්‍යක්ෂ, ජාතික රූපවාහිනියේ හිටපු නාට්‍ය අංශ ප්‍රධානී සහ නියෝජ්‍ය අධ්‍යක්ෂ ජනරාල් වැඩසටහන්)

(උපුටා ගැනීම දිවයින පුවත්පතෙනි.)

පොත් හතක් අටක් දැනටත් ලියා දාලා
තියෙනවා මත්තටත් තවත් ලියනට හිතේ ඇඳිලා

ඇත්ත නැත්ත ගැන මම නෑ වෙහෙසෙන්නේ
නිතරම පත්තරේට මගෙනුයි විස්තර යන්නේ

පුස්තකාලෙමයි කාලය ගතවෙන්නේ
ඒකයි ගත්කතුයි කියා කවුරුත් අමතන්නේ

පොත් හතක් අටක් දැනටත් ලියා දාල
තියෙනවා මත්තටත් තවත් ලියනට හිතේ ඇඳිලා

අන් විදෙස්වලත් තොරතුරු සපයන්නේ
ඔහෙලට මං නැතොත් වෙන කවුරුද ඉන්නේ

කාණුවෙත් නොයෙක් බිහිසුණු වැඩ වෙන්නේ
මෙ පුවත් පාලනේ මගින් කැපිලයි පලවෙන්නේ

පොත් හතක් අටක් දැනටත් ලියා දාල
තියෙනවා මත්තටත් තවත් ලියනට හිතේ ඇඳිලා....

ගායනය : සුමින්ද සිරිසේන
නා‍ට්‍ය‍ය‍ : මී පුර වැසියෝ (සෝමරත්න දිසානායක)

Audio: http://www.mediafire.com/?bzr8u9ra8cdcak3

මී පුර වැසියෝහි සුමින්දගේ රංගනයක් (video):http://www.youtube.com/watch?v=CQkRgNYTKTc

(මෙම ගීතය පිළිබඳව හෝ සුමින්ද සිරිසේනයන් පිළිබඳව ඔබ දන්නා දේ සහ ඔබට හැඟෙන දේ අප සමඟ බෙදාගන්න.)

පවනට සැලෙනා - ටී.එම්.ජයරත්න

තිස්ස දොඩන්ගොඩ කියන්නෙ දක්ෂ ප්‍රවීණ ගේය පද විචාරකයෙක්..... ඉතින් එතුමා එතුමගේ අත්දැකීමක් පැහැදිලිකරල තිබුන... මම ඒක මේ විදියට එතුමා කියන විදියටම අපේ යාළුවන්ට දැනගන්න දාන්නම් එහෙනම්....

1993 දවසක අප හමුවන්න කොලඹින් පිට ප්‍රසිද්ධ විදුහලක දෙ‍ටු සිසුවෙක් ආවා... ඔවුන්ගේ විද්‍යා ප්‍රදර්ශනයට අපේ විශ්ව විද්‍යාලයෙන් ප්‍රදර්ශන භාණ්ඩ ‍රැගෙන යන්න... ඔහුට අවශ්‍ය ඡායා පිටපත් වගයක් ලබාගන්න යන්ත්‍රය ලඟට මම ඔහුව ගෙන ගියා... දිග පෝලිමක්... වැඩියෙන්ම හිටියේ Architecture Faculty එකේ ගැහැණු ළමයි... මම ඔවුන් සියල්ලගෙන් අවසර ගෙන, මේ දරුවට පරක්කු වෙන නිසා වැඩේ කරලා දුන්නා...අපසු එන ගමනේදී මේ දරුවා මට කියනවා "මම බඳින්න හිටියේ ඉන්දියාවෙන්... බැලුවහම ලංකාවෙත් ලස්සන ඒවා ඉන්නවා නේද..." කියලා... මාව හොල්මං... විවාහය ගැන ඔහුගේ තිබ්බේ ඒ වාගේ අදහසක්...

මාත් එක්ක අර අපට රන්බඩු ගන්න ගිය මිත්‍රයා තමයි අපේ නඩෙන් ඉස්සෙල්ලාම විවාහ වුනේ.. බැන්ද තරුණිය ඉතාම හැඩයි.. හරියට ශ්රීය දේවී වාගේ... ඔවුනගේ පලමු දරුවට අවුරුද්දක් වෙන්න ඔන්න මෙන්න කියලා ඇය ස්වාමියත් දරුවත් දමා හදිසියේ වෙනෙකෙකු සමග ගියා, මහ දවාලෙම... එදා රෑ, දරුවගෙ අත්තම්මත් මමත් මගේ මිත්රතයත් දරුවව නලවන්න පුදුම උත්සහයක් ගත්තා...දරුවා නිදන්න පුරුදු වෙලා හිටියේ කිරි උර උර... විකල්පයක් නැති තැන මම මගේ බිරිඳට කතාකලා.. මගේ දරුවට මාසයයි එතකොට ..ඇය එක පයින් එකඟ වුනා ඒ දරුවට කිරි දෙන්න... ඒත් අවසානයේ ඒ දරුවගෙත්, මගේ දරුවගෙත්, අත්තම්මලාගේ විප්රුකාර නිසා අඬලා අඬලා ඒ කිරිසප්පයා, බඩ ගින්නේම නිදා ගත්තා... ගැහැණු හතරදෙනෙක්ගේ, රාගයටයි, කරුණාවටයි, මාන්නයටයි, බොරු බයටයි මැදිවෙලා, බඩගින්නේ නිදාගත්තු ඒ කිරි සප්පයාව දු‍ටු මට හැබෑවටම මේ සිංදුව මතක් වුනා... ඔබේ හිතත් චංචල නම්, බැන්දත් දරුවො නම් හදන්න එපා... ඒ අහිංසකයෝ ඒ මොකකටවත් පලි නෑ...

මේ ගීතයේ ආරම්භයත් හරිම අභව්යායි... ගීත 5 record කරන්න හිටපු ටී එම් ටයි, කේමදාස මාස්ටර් ටයි තිබිලා තියෙන්නේ ගීත 4යි...ගී 4 කට සංගීතය සපයපු ශිල්පියොත් පිටත්වෙලා, 5 වෙනි ගීතය ප්‍රමාද නිසා... කරන්නම දෙයක් නැතිව මාස්ටර් ධර්මසිරි බණ්ඩාරනායකට දුරකතනයෙන් ඇබැද්දිය කිව්වම, "එහෙමනම් කොලයක් ගනිමුකො..." කියල දුරකතනයෙන් මේ ගීයේ පද වැල් කිව්වලු... ඒවෙලාවෙම තණුවක් යොදලා, අතේ තිබුණු ගිටාරයෙන් පමණක් සංගීතය යෙදු මේ ගීය, සෝකයෙන් බර නොකරන්නේ කොයි තාත්තගෙ හිතද...?

(උපුටා ගැනීම elakiri.com හි sasliit ගෙනි.)

පවනට සැලෙනා... දොඹ මල් සුවඳින්...
ආදර හසරැලි මුවට නැගෙයිදෝ...
සවනට කොඳුරා... පවසන වදනින්...
ආදර හැඟුමන් සිතට දැනෙයිදෝ...

මල් ඇතුරුනු ඒ සුව යහනේ ඔබ
අඩවන් දෙනෙතින් ආලවඩයිදෝ
මා ඇකයේ සිට පොඩි පුතු හඬනා
ඒ දුක්බර හඬ ඔබට ඇසෙයිදෝ

ඇකයේ සිට මා පුතු හඬනා සඳ
ලේ කිරි වී දැයි නොදනිමි මා ළඳ
අසරණ දෙනෙතින් පුතු දෙස බැලු සඳ
දුටුවේ වැගිරුනු කඳුළු පමණි ළඳ

පද: ධර්මසිරි බණ්ඩාරනායක
තනු: ආචාර්ය ප්‍රේමසිරි කේමදාස
හඬ: ටී.එම්.ජයරත්න

Video: http://www.youtube.com/watch?v=s1FD4U3JNSc
Audio: http://www.mediafire.com/?nkwjkhxsj4pbku4

(මෙම ගීතය පිළිබඳව පිළිබඳව ඔබ දන්නා දේ සහ ඔබට හැඟෙන දේ අප සමඟ බෙදාගන්න.)